miércoles, 23 de diciembre de 2009
UN TRAXE ESPECIAL. REPRESENTACIÓN TEATRAL DE 6º DE PRIMARIA
Non podemos esquecer a todas e todos os nenos e nenas que participaron no festival.Xeniais!, Xeniais!, Xeniais!!!! E agora toca ver o teatro. Pasádeo ben.
Parabéns para a directora da obra. Sobresainte para a profe de 6º.
Xa o vin catro veces e non me canso jejeje
Boas lecturas
jueves, 17 de diciembre de 2009
FELICITACIÓN NADAL
Moitas grazas, profe Tati, quedou xenial!
Boa noite e boas lecturas
sábado, 5 de diciembre de 2009
CONCERTOS NA BIBLIOTECA
Aquí deixo unha pequena presentación de todo o que aconteceu esta semana.
Moitas grazas por participar e polos bos momentos que nos fixestes pasar.
Continuará...
domingo, 29 de noviembre de 2009
O MAGOSTO
Aquí deixo unha mostra do ben que o pasamos ese día.
Agora a preparar os exames e xa pensaremos no vindeiro magosto para que sexa tan bo coma este. E que non chova, para poder facer todos os xogos no patio.
Apertas
viernes, 20 de noviembre de 2009
II CONCURSO DE DOCES
O CONCURSO DE DOCES tivo moito éxito e para o xurado foi moi difícil decidirse porque todas as sobremesas estaban para chuparse os dedos. Despois de moito saborear o xurado chegou á conclusión de que todas merecían o premio pero como había que puntuar ao final esta foi a súa decisión:
PRIMEIRO PREMIO: "pudin de pan con noces" de Yeray e Aimar Díaz Peña (2º e 1º)
Ravertiña quere agradecer a todas as nais e pais, nenos e nenas do cole a súa colaboración e sobre todo ese sabor tan doce que quedou na biblioteca e no pavillón, e que estou segura de que tardará moito en esvarecer. E xa imos polo II concurso, caramba! Como pasa o tempo! Dentro de nada a celebrar o III, xa me tarda...Que rico estaba todo!!!
domingo, 15 de noviembre de 2009
El Mundo del Revés - María Elena Walsh
EL REINO DEL REVÉS
Me dijeron que en el Reino del Revés
nada el pájaro y vuela el pez,
que los gatos no hacen miau y dicen yes
porque estudian mucho inglés.
Me dijeron que en el Reino del Revés
nadie baila con los pies,
que un ladrón es vigilante y otro es juez
y que dos y dos son tres.
Me dijeron que en el Reino del Revés
cabe un oso en una nuez,
que usan barbas y bigotes los bebés
y que un año dura un mes.
Me dijeron que en el Reino del Revés
hay un perro pekinés
que se cae para arriba y una vez
no pudo bajar después.
Me dijeron que en el Reino del Revés
un señor llamado Andrés
tiene 1.530 chimpancés
que si miras no los ves.
Me dijeron que en el Reino del Revés
una araña y un ciempies
van montados al palacio del marqués
en caballos de ajedrez.
Vamos a ver como es
el Reino del Revés.

jueves, 12 de noviembre de 2009
Os soños na gaiola
Suso Vaamonde canta algúns deses poemas. Espero que vos gusten tanto coma a min.
O RÍO
O MEU BARCO
O SOL
Lembrade que podedes atopar estes e outros poemas no andel de poesía.
Boa noite
martes, 10 de noviembre de 2009
Tempo de poesía
LA SAETA
CANTARES
Encántame a poesía.
miércoles, 28 de octubre de 2009
Seguimos celebrando o Samaín
Dende a biblioteca "Mestres Goldar" chéganos esta presentación. Espero que vos guste tanto como a min. Parabéns para as autoras.
martes, 20 de octubre de 2009
Preparando o Samaín
Orixinal de theblackato
Esto é só o comenzo.....
Continúa a festa. Noite de defuntos.Uiii!!! Que medo!. Imos alumear cunhas cabaciñas.
Agora unha danza macabra. Animádesvos.
WNMAMAHAIE!!!!!!
sábado, 17 de octubre de 2009
Axudamos a poñer a mesa
Ao mellor, neste caso, sobra algún vaso e falta unha sobremesa coma esta...

Umm...filloas. Que ricas!
Bo proveito
sábado, 10 de octubre de 2009
O Castro de Santa Tegra
O castro de Santa Tegra cumpre coas características típicas destas poboacións: está situado estratexicamente no alto dun monte e é rodeado por unha muralla defensiva.
A situación deste castro non só era excelente defensivamente falando-visualizábase a costa e a desembocadura do río Miño-, tamén economicamente, xa que se encontraba perto dos cultivos e da zona de pesca e marisqueo.
Na muralla obérvanse dúas portas de entrada, aínda que probablemente se construísen máis.
Urbanisticamente cómpónse de construcións circulares, comunicadas con cales estreitas, lousadas e algunhas pequenas prazas. Utilízanse elementos puramente urbanísticos como as escaleiras ou muros de contención de terras.
As casas,son de pranta circular ou ovada, algunhas con vestíbulo. De fábrica de pedra e cuberta de madeira e palla cun piar central de madeira para a súa sustentación. Non tiñan vans a excepción das portas. Estas eran adinteladas e nalgunhas ocasións estes dinteis estaban decorados. Algunhas vivendas de pranta rectangular son posteriores, de influencia romana.
Habitouse desde o 1900 a.C., quedándonos poucos restos desta época, sendo os últimos habitantes e construcións da conquista romana. Abandonouse cara ao ano 68 d.C.
viernes, 9 de octubre de 2009
Muiños do Folón e do Picón (O Rosal- Pontevedra)
Os Muíños do Folón-Picón conforman un singular conxunto etnográfico, declarado BIC con categoría de lugar de interese etnográfico pola Consellería de Cultura, Comunicación Social e Turismo da Xunta de Galicia o 22 de Xaneiro de 1998. Sitúanse nunha aba empinada aproveitando un salto de auga para o seu bo funcionamento. O seu número xira en torno a 24 exemplares colocados un sobre outro salvando un desnivel duns 75 metros de altura. O máis antigo deles data de 1700 e o máis moderno afunde as súas raíces nos mediados do século XX.
Biblioteca Dixital Mundial

Reúne mapas, textos, fotos, gravacións e películas de todos os tempos e explica en sete idiomas as xoias e reliquias culturais de todas as bibliotecas do planeta.
Boas lecturas.
lunes, 28 de septiembre de 2009
domingo, 27 de septiembre de 2009
O aforcado de San Xoán

Biquiños.
sábado, 26 de septiembre de 2009
sábado, 12 de septiembre de 2009
Decálogo de dereitos dos nenos a escoitar contos.
1. Todo neno, sen distinción de raza, idioma ou relixión, ten dereito a escoitar os máis fermosos contos da tradición oral dos pobos, especialmente aqueles que estimulen a súa imaxinación e a súa capacidade crítica.
2. Todo neno ten dereito a esixir que os seus pais lle conten contos a calquera hora do día.
3. Todo neno que por unha ou outra razón non teña a ninguén que lle conte contos, ten absoluto dereito a pedir ao adulto da súa preferencia que llos conte, sempre e cando este demostre que o fai con amor e tenrura, que é como se contan os contos.
4. Todo neno ten dereito a escoitar contos sentado no colo dos seus avós. Aqueles que teñan vivos aos seus catro avós poderán cedelos a outros nenos que por diversas razóns non teñan avós que lles conten contos. Do mesmo xeito, aqueles avós que carezan de netos están en liberdade de acudir a escolas, parques e outros lugares de concentración infantil onde poderán contar cantos contos queiran.
5. Todo neno está no dereito de saber quen son os principais autores de contos. As persoas adultas están na obriga de poñer as súas historias ao alcance dos nenos.
6. Todo neno goza a plenitude do dereito de coñece-las fábulas, os mitos e lendas da tradición oral do seu país.
7. O neno tamén ten dereito a inventar e contar os seus propios contos, así como a modificar os xa existentes, creando a súa propia versión.
8. O neno ten dereito a esixir contos novos. Os adultos están na obriga de nutrirse permanentemente de novos e imaxinativos relatos, propios ou non, con ou sen reises, longos ou curtos... O único obrigatorio é que sexan fermosos e interesantes.
9. O neno sempre ten dereito a pedir outro conto e a pedir que lle conten un millón de veces o mesmo conto.
10. Todo neno ten dereito a medrar acompañado das aventuras de "Polgariño" e "Merlín", de aquel cabalo que era tan bonito... , e do inmortal "Había unha vez...", palabras máxicas que abren as portas da imaxinación na ruta cara os soños máis fermosos da nenez.
Asociación Colombiana del Libro Infantil (Tradución)
viernes, 4 de septiembre de 2009
Pedro e o lobo
Introdución.- Queridos nenos, nenos de todas as idades. Cada personaxe deste conto está representado por un instrumento da banda. Pedro polos instrumentos de corda. O avó, polos instrumentos graves da banda. O paxaro, pola frauta. O parrulo, polo saxofón soprano. O gato, polos clarinetes en rexistro grave. Os cazadores, cos seus disparos de fusil, polos timbais e o bombo. E o lobo, polas trompas. Así poderedes distinguir mellor aos personaxes desta historia. Pero imos xa co conto:
Érase unha vez un neno chamado Pedro. El, e o seu avó, vivían nunha cabana con xardín rodeada dunha alta parede de pedra. Detrás da parede había un gran prado e, máis alá do prado, un bosque profundo e escuro.
Unha fermosa mañá, Pedro abriu o enreixado do xardín da súa casa e saíu á verde e ancha pradería. Sobre a rama máis alta dunha frondosa árbore, estaba pousado un paxarillo que, ao ver a Pedro, piou con ledicia: “Bo día, Pedro. Por aquí todo está tranquilo.” Pronto apareceu un parrulo contoneándose. Ao ver que Pedro non pechara o enreixado sentiuse feliz e decidiu darse un chapuzón na profunda e asollada charca.
Ao ver ao parrulo, o paxarillo baixou da árbore e pousouse ao seu lado no céspede engruñándose de ombros. “Que clase de ave es ti-díxolle- que non sabes voar?”. Ao que respondeu o parrulo: “Que clase de ave es ti que non sabes nadar?”. E mergullouse na charca. E así, seguiron discutindo, o parrulo nadando no estanque e o paxaro dando brinquiños na beira.
De súpeto, algo atraeu a ollada de Pedro. Era un gato que esvaraba sixilosamente sobre o céspede. O gato pensaba para súas adentros: “O paxaro está ocupado discutindo co parrulo. Vou ver se o atrapo”. E comezou paseniñamente a achegarselle. Coidado!, dixo Pedro. E o paxaro voou ao instante ata a árbore.
Mentres, o parrulo graznaba colericamente ao gato, desde o centro do estanque, claro.O gato daba voltas e voltas arredor da árbore e pensaba: “pagará a pena rubir tan alto?, cando eu chegue o páxaro terá fuxido”.
Naquel intre saíu o avó. Estaba desgustado ao ver que Pedro fora ao prado. “A pradaría é un lugar perigoso”, dixo, “”. Pedro, non prestou atención ás palabras do seu avó. Os rapaces como el non teñen medo dos lobos. Pero o avó, tomou a Pedro da man, levouno á casa e pechou o enreixado con chave. Case non entraran, cando saíu do bosque un gran lobo gris. Dun salto, o gato rubiu á árbore.
O parrulo, cheo de pavor, saíu precipitadamente do estanque. De nada lle valeu correr. Non podería escapar das gadoupas do lobo. O lobo achegábase, achegábase, acadábao, xa. Ata que apreixouno e dun só bocado o tragou. Así pois, a situación agora era esta: o gato sentado nunha rama da árbore. O paxaro pousado noutra, non moi perto do gato. O lobo dando voltas e voltas arredor da árbore ollando aos dous con ollos lambóns. Mentres tanto, Pedro, detrás do enreixado, sen o menor temor, contemplaba todo o que estaba acontecendo.
De súpeto correu á casa, tomou unha grosa corda e ás présas virou e subiuse á tapia de pedra. Unha das ramas da árbore arredor do cal xiraba o lobo, pasaba perto do muro. Apreixándose á rama, Pedro subiuse á árbore. Entón díxolle ao paxaro: “Revolotea sobre a cabeza do lobo, pero ten cuidado de que no te alcance”. O paxaro case rozaba coas súas ás o cabeza do lobo, o cal, furioso, daba dentadas a un lado e a outro. Como lle molestou aquel pajarillo! Pero o paxaro era moi listo e o lobo nada lle puido facer.
Entrementres, Pedro fixera un lazo coa corda, e fora deixando caer suavemente ata enleala na cola do lobo. Logo, tirou con todas as súas forzas. Ao sentirse atrapado, o lobo empezou a brincar desesperadamente tratando de soltarse. Pero Pedro, atou o outro extremo da corda á árbore e os brincos do lobo só conseguiron apertala aínda máis. E foi entón cando saíron do bosque os cazadores. Seguían as pegadas do lobo disparando e dando voces.
Desde a árbore, Pedro berroulles: “Non disparedes, por favor. O paxaro e eu atrapamos ao lobo. Axudádenos a levalo ao xardín zoolóxico!”. E alá van. Imaxinadevos a procesión triunfal.
Á cabeza, Pedro. Tras el, os cazadores arrastrando ao lobo. Logo, o gato. Pechando o cortexo ía o avó. Movía o cabeza coma se dixese: “Todo estivo moi ben, pero,”. Sobre eles, revoaba o pajarillo piando jubiloso: “Que listos somos Pedro e eu! Ollade o que atrapamos!” E se escoitades con atención, poderedes oír ao parrulo graznar no ventre do lobo, xa que, coas présas, o lobo, tragarao e estaba vivo!!!!.
Como podedes comprobar, esta versión está en inglés, así tamén practicades.
Un biquiño
sábado, 29 de agosto de 2009
Hora de ler
Gustouvos? Sabedes o que son os moleskines? Buscade, buscade...
Bágoas de San Lorenzo (2009)
Popularmente coñecidas como Lágrimas de San Lorenzo, son unha chuvia de meteoros de actividade alta. É un dos eventos deste tipo máis populares no hemisferio norte, xa que transcorre en Agosto, mes referente en período vacacional que adoita outorgar ceos despexados.
O seu período de actividade é longo e esténdese entre o 17 de xullo e o 24 de agosto. O seu máximo este ano foi o 12 de agosto.
No caso das Perseidas, as partículas que producen o fenómeno foron producidas polo cometa 'Swift-Tuttle' que, como todos os cometas, perde masa cando se achegan ao Sol. Todos os anos sobre o 11-13 de agosto, a órbita da Terra cruza unha nube de partículas producidas por este cometa, o que produce a chuvia das Perseidas. Se prolongamos as trazas das Perseidas observadas nunha noite, todas parecen provir dunha zona situada na constelación de Perseo, de aí o seu nome.
Impresionante!
lunes, 24 de agosto de 2009
Lembrando a visita ao Planetario
O que representamos no Universo. Planetas e estrelas
domingo, 21 de junio de 2009
The Bear
Que susto pasei!!!!
Encántanme os finais felices.
Un biquiño
viernes, 19 de junio de 2009
Mamá Cabra
O día 16 fomos ver unha actuación de Mamá Cabra. Mira polo miúdo foto a foto e comprobarás, con certa envexa sa, como cantamos e bailamos con todas as actuacións.
Estivo xenial!!!
martes, 16 de junio de 2009
Xoga con Fervello

Preme na imaxe.
Aquí deixo un xogo para que o pasedes ben, tamén no verán, e non deixedes de visitarme.
Un biquiño e boas lecturas
sábado, 13 de junio de 2009
13 Rue del Percebe
Xa hai uns días que non poñía algo bonito para os meus queridos visitantes.
Aquí tedes unha historia do que acontece na Rue do Percebe.
Se vai moi rápido podedes deter cada diapositiva premendo pausa. Tamén se pode ver en pantalla completa premendo na icona que esta ao final de todo.
Un biquiño e sorte nos exames que estades a facer.
sábado, 30 de mayo de 2009
Un peixe moi divertido
Aiiiiiiiii!!!! Canto me gustou este conto! Así, con música, con esas cores... E a vós?
Un biquiño cantareiro
A vaca Connie
sábado, 23 de mayo de 2009
Sete Saias - Bágoas de Azar
Hai días, cando a biblioteca está en silencio, cando o rebulir de todos os nenos e nenas que me facedes compaña esvaece na noite, gústame escoitar un pouquiño de música e hoxe atopei esta melodía cun son da arpa que me leva a sentir sensacións indescriptibles.
Escoitade comigo.
Un biquiño
martes, 19 de mayo de 2009
Brancaneves
Que ben o contan estes nenos!
Moitos biquiños
martes, 12 de mayo de 2009
Seguimos cos contos
Carapucha vermella
Que bonitos son todos os contos! Verdade?
Un biquiño
lunes, 11 de mayo de 2009
QUEREDES XOGAR?

Querido Zoo

A porquiña urbana
Espero que o pasarades moi ben, ademais aprendendo moitas cousiñas.
Un biquiño
Semana das letras galegas
O grupo Migallas compuxo este rap que está incluído no seu disco "Canta Connosco" para que todos nos animemos a falar galego, a nosa lingua. Cantade e disfrutade.
Un biquiño e boas lecturas
martes, 28 de abril de 2009
Debaixo da figueira
Seguide todos os movementos. É moi divertido
Un biquiño
sábado, 25 de abril de 2009
23 de abril día do libro
Mirade que atentos están...
Ata outra, un biquiño
miércoles, 15 de abril de 2009
Folerpas de amor
Que bonito quedou o libro! Os meus parabéns.
Biquiños
sábado, 28 de marzo de 2009
A flor máis grande do mundo
Mirade o que atopei para vós. É unha historia moi fermosa.
Disfrutádea.
Biquiños
lunes, 23 de marzo de 2009
O merlo poeta
Lede estoutros:
O año Pitaño
vai no Paraño.
A cabuxa Luxa
marchou onda
a bruxa.
O coello vello
anda no cortello.
O galo ralo
rubiuse no valo.
A galiña Tiña
está na cociña.
Anda, neniña
déixaos estar
e imos xogar
coas cunchas do mar.
Estes poemiñas podedes atopalos no libro de X.M. Álvarez Blázquez
"Roseira do teu mencer"
A ver que o atopa antes...
Biquiños
martes, 17 de marzo de 2009
sábado, 14 de marzo de 2009
O sapo e o raposo
No andel de Fábulas e Lendas atoparedes moitos, moitos máis...
Boas lecturas!
jueves, 12 de marzo de 2009
O libro de Chocolata
Gustouvos?. Podedes lelo na Biblioteca.
Un biquiño
Ola amigos e amigas
Sei que estades lendo moitos libros, e que tedes "a hora de ler", gústame, gústame moito. A min lenme libros, e ás veces miro por riba dos vosos contos para ir aprendendo.
Este blog, como veredes, é para vós; para que escribades o que vos parece a biblio, os arranxos que van facendo e os libros que mais vos gustan.
Por hoxe xa está ben. Agora voume relaxar con esta fermosa melodía que puxeron no blog. Ei buscar por estos mundos a ver que atopo para vós.
Un bico e ata pronto.
Ah! comentade moito, con boa ortografía e poñendo o nome para irvos coñecendo.